Local Fair Trade – Rice Fund Surin

Rice Fund Surin members agree that organic agriculture is a solution for small-scale rice farmers in the province.  And the organic food market that has developed is a result of a strong people’s movement for sustainable livelihoods and safe, healthy food.  Yet, given how farming is inherently risky, the transition to organic farming is difficult for many farmers.  The expansion of the organic market has taken a long time in Surin, but for many, the movement seems stagnant – organic farmers keep farming organically, and conventional farmers keep using chemicals.

The Rice Fund Surin meeting on Jan 14 sought to look further into the possibilities for local fair trade to help revive interest in organic farming among villagers and further develop urban consumer awareness about food systems.  Fair Trade has always been an important part of Rice Fund’s ideology (the mill is Fair Trade certified and farmers’ groups have independently managed fair trade premiums for yeas), but is often overlooked by producers and consumers on the local level.  “Domestic Fair Trade” is a small movement in the U.S., and is organized by a network of organizations and producers cooperatives, including Equal Exchange.

Pakphum Inpaen featured in Green America

From the Green America Thanksgiving e-newsletter –

Thanks to Andrew Korfhage for visiting Rice Fund Surin and writing this story:

True confession:  Before I started working at Green America almost seven years ago, I had never heard of the Fair Trade movement.  In my interview with our Green Business Network director Denise Hamler, in fact, I got confused and accidentally called it “free trade.”

“You mean Fair Trade, right?” she asked me.   “Oh, yes,” I said, “What did I say?”

But like many conscious consumers who aren’t yet connected to the Fair Trade movement per se, I was already deeply interested in the concept of making sure that the products I buy are traded fairly – that producers at the beginning of the supply chain make a decent wage, that the products that pass through my hands on a daily basis aren’t tainted with the suffering of others.  It’s part of why I wanted to work for Green America in the first place, because the definition of “green” should always be about the health of both people and the planet.

A Sack of Rice

More great writing from CIEE Fall 2009 student, Liz Aeschilmann (Carleton College)

Last September, my housemate came home from the superstore Costco with a sack of rice. We were all excited to have this seemingly endless supply—of jasmine, no less—for a cheap price. For the next four months, the rice sat prominently on the kitchen floor and was measured into puddings, curries and stirfrys for ten ravenous people. Looking back, I realize there is no way it was not Jasmine 105, the “improved” variety of rice that has taken over much of Thailand’s farmland.

CIEE Profile: Paw Man Samsee

Paw Man Samsee with Samrat Thong-Iam, while on a Fair Trade Rice Speaker Tour with ENGAGE in Winter 2007 – These farmers visited with Seth Kroeck at Crystal Spring CSA in Brunswick, ME

At age 59, Pawh Man sits outside his daughter’s house and patiently awaits his interview. Wrinkles cut deeply into his tan skin and the tranquility of his mind penetrates through his eyes. The rice farmer’s physical appearance is a testament that life does place the heaviest burdens on those of us who can bear them well. The two dark, half-moon shaped scars on each side of his stomach, are a manifesto to his strength, rather than a sign of his weakness.

เกษตรอินทรีย์ กับ ความยั่งยืนของชุมชน ในทัศนะของ “เบนเนส เฮนส์”

From Thai NGO:

เกษตรอินทรีย์ กับ ความยั่งยืนของชุมชน ในทัศนะของ “เบนเนส เฮนส์”

ทีมงาน ThaiNGO

เบนเนส เฮนส์ นักศึกษาแลกเปลี่ยน ระหว่างมหาวิทยาลัยโบลเด้น กับมหาวิทยาลัยขอนแก่นชาวอเมริกัน ได้ลงพื้นที่และทำงานร่วมกับพี่น้องเครือข่ายเกษตรกรรมทางเลือกภาคอีสานและ เกษตรธรรมชาติทมอ อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ ร่วม 5 ปี ทำให้เขาเรียนรู้วิถีของการทำงานของเครือข่ายพี่น้องที่เกี่ยวข้องกับเกษตร ทางเลือกเเละเกษตรอินทรีย์ รวมทั้งการเรียนรู้วัฒนธรรมการผลิตเกษตรในสังคมอีสาน

การที่ เบนเนส เฮนส์ เลือกพื้นที่ของจังหวัดสุรินทร์ของเครือข่ายเกษตรธรรมชาติทมอ อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ ทำให้เขามีคำตอบสำหรับคำถามที่อยู่ในใจเขามานานเเสนนาน เกี่ยวกับเรื่องของความยากจนและการเข้าถึงระบบอาหารที่เป็นธรรมสำหรับคนทุกคนในสังคม ทั้งจากการเห็นสังคมอเมริกันที่เขาคุ้ยเคยมาตั้งแต่เด็กเ เละสังคมที่ยากจนคนชั้นล่างในตอนที่เป็นอาสาสมัครในพื้นที่ปัญหาต่างๆ ทั้งในอเมริกาเเละทั่วโลก